وتیره

زگفتارشان خواهر پهلوان همی‌بود پیچان وتیره روان

شکست‌و بستی که‌موج دارد کسی‌چه مقدار واشمارد به ‌یک ‌وتیره است تا قیامت حساب سود و زیان حادث

ای سیه زلف نگار از بس دراز وتیره ای چون شب یلدای در فصل زمستان بینمت

نه همین روی و رای تیره ازو پای تا سر به یک وتیره ازو

اگر ز باد و دم این گروه سرخ شود روی سیاه و سوخته وتیره باد همچو زغالم

روی نگار من به صفا حیدر است وتو درخیرگی وتیره دلی همچو مرحبی

از خط شد اینه رخ اوتیره گون ببین کآه دل شکسته چه تأثیر می کند

ورنکردی مال اورا رد به او خائنی وتیره روز وزرد رو

کارم نه بر وتیرهٔ انصاف می‌رود توفیق ده، که کار به نوعی دگر شود

به یک وتیره نجنبد همی عنان قضا بیک مثابه نگردد همی رکاب قدر