وبا

خرد با روی خوبان ناشکیب است شراب چینیان مانی‌فریب است

خوبان به گرفتاری من دام مسازید من آهوش شوخم سر صیّاد ندارم

او در تهران درگذشت و به خاک سپرده شد، ولی در سال ۱۳۷۰ شمسی بقایای جنازه‌اش به رشت منتقل شد و دوباره در نزدیکی مقبره میرزا کوچک خان به خاک سپرده شد.

پس از جنگ داخلی، او ایالات متحده را برای بازدید از آلمان ترک کرد، اما در طول این سفر بیمار شد. او با وجود اصرار پزشکش مبنی بر اینکه سلامتیش را با سفر برگشت به خطر نیندازد، دوباره وارد دنیای آکادمیک شد.

نظر بازی مکن بر روی خوبان دو کون ایدل که اینجا شرمساری بینی و آنجا گرفتاری

ابوعثمان حیری گوید که ابوحفص را پرسیدند در حال نزع که ما را چه وصیّت می کنی گفت طاقت گفتار ندارم، و پس از آن قوّتی دید اندر خویشتن من گفتم چیزی بگو تا از توحکایت کنم از پس تو گفت شکسته دل باید بودن بهمه دل بر تقصیرهای خویش. وباللّه التّوفیق.

از لب شیرین، عتاب تلخ شیرینست و خوش تیر زهرآلوده از مژگان خوبان خوش نماست

گر فروغی دیدن خوبان نبودی در نظر هیچ عالم را ندیدی چشم عالم بین من

که را ای غنچه‌لب این لعل میگون است از خوبان؟ که صد برگ از تماشایش گل خمیازه می‌گردد

تا تویی در دست روباهان اسیر کی توانی پنجه زد با گرگ و شیر

بدل پاکان کروبی به جان خوبان روحانی جلاب آرند از خلد و گلاب آرند از کوثر

تا به مهر تو تولا کرده‌ام از همه خوبان تبرا کرده‌ام