واگرد

واگرد به گرد خویش مانند حباب تا واگردی ز خویش و دریا گردی

همه از همدگر جدا گردند هر گروهی بجنس واگردند

تا نداردت آه سرگردان آه را هم ز راه واگردان

از غیرت نازست ‌که آن حسن جهانتاب واگرد نقاب ازرخ و برچشم جهان بست

چسان ز میکده مخمور بگذرم صائب نمی توان ز لب بحر تشنه واگردید

نیست حاجت به گفت و گوی و نبرد هم بدان راه کامدی واگرد

کین سبو پر زر به دست او دهید چونک واگردد سوی دجله‌ش برید

نباشد سخت گیری در گهر اهل سخاوت را گره واگردد از دل چون حباب آسان درین دریا

دگر ره گفت رسواگردی ای زن صبوری کن دمی گر مردی ای زن

گر بر دل جمع زحمتی هست زمن هرچند که جا خوش است تا واگردم

طراح این هواگرد، رابرت تیلن مهندس آلمانی بود.