وامق

ماندم ز عذرا وامقی چون من نبودم لایقی لیکن خمار عاشقی در سر دل خمار را

فرد چرایی تو اگر یار کی؟ از چه تو عذرایی اگر وامقی؟

نیاز وامق بیچاره از تست هم از تو عشوه ها و ناز عذرا

گهی از چهر لیلی شاهدی مجنون فریب استی گهی از روی عذرا، آهوی وامق شکار استی

در دل معشوق جمله عاشق است در دل عذرا همیشه وامق است

حجله و بزمی است که تنها شده وامقش افتاده و عذرا شده

حال وامق که پریشان تر از او ممکن نیست از سر زلف پراکنده ی عذرا بشنو

همچو وامق شهره اندر روزگار گر شوم از عشق آن عذرا عذار

ابر نوروز از گرستن دیده وامق شده ست تا گل و لاله به رنگ عارض عذرا شدند

در عشق کند قبله تیمار مرا وامق در حسن برد سجده دیدار ترا عذرا