والامقام

حریف ضرب او مرد تمام است کهنتش نسب والامقام است

شود در سر نام، والامقام چه شد گر بود بر نگین پشت بام؟

ای امام ابن الامام ابن الامام ابن الامام رهنمای دین و دنیا مهدی والامقام

ز هر موی او می برآمد مقامی که دانای آن خواند والامقامش

لب گشودند و پس از چندین سلام عرض کردند ای شه والامقام

شهش چون به بزم خود آواز کرد ز والامقامی به شه ناز کرد

دثار احمد والامقامست پس از او خرقه اول امامست

اختر بیضا تجلی گوهر دری شعاع داور دارا تجمل والی والامقام

بر قدوم یوسف والامقام او فتادند از برای احترام