معنی کلمه واتیکان در لغت نامه دهخدا
واتیکان. ( اِخ ) شهری است که در 1929 م. بر طبق قرارداد لاتران فرمانروایی پاپ بر آن به رسمیت شناخته شد. دارای 525 تن جمعیت است. قصرها و باغهای واتیکان داخل در آن است. در اطراف آن نیز کلیساهایی دیده میشود.کلیسای پترس قدیس نیز درهمان جاست. جمعیت این شهر در اعلام المنجد 1000 تن نوشته شده است. این شهر بر فراز مرتفعات مونت ماریو بنا شده و نام آن را از نام یک آبادی قدیمی مربوط به عهد اتروسک ها موسوم به واتیکوم گرفته اند. قیاصره روم در این محل آبادی فراوان کردند. آگری پین و نرون باغهایی در آنجا ایجاد کردند و کالیگولا سیرکی درآن بساخت و ظاهراً پس از آنکه پترس یکی از حواریان مسیح آنجا را جهت اقامت خود برگزید بر اهمیت و احترام آن افزوده شد و تا سال 1309 م. مقر پاپ در این شهربود. در این سال پاپ کلمان پنجم کرسی ریاست روحانی را به فرانسه انتقال داد و در شهر آوینیون بنشست. پاپ «گرگوار» یازدهم در سال 1377 م. به دعوت مردم رم بدانجا بازگشت و مجدداً رم مقر پاپ گردید. از سال 1780 م. که رم پایتخت ایتالیا گردید، مقر پاپ و حوزه ریاست او به همان ناحیه واتیکان محدود ماند. این شهر در حکم یک دولت مستقل مذهبی محسوب میشود که مساحت آن 44 هکتار بیشتر نیست و در ناحیه شمال غربی شهر رم قرار دارد. واتیکان امروز به عنوان یک دولت در بیشتر پایتخت های دنیا نمایندگان مذهبی دارد که در حکم نمایندگان سیاسی میباشند.
واتیکان. ( اِخ ) ( شورای... ) شورای مخصوصی که پاپ پی نهم در 8 دسامبر 1869 م. در تالار کلیسای پترس قدیس در واتیکان تشکیل داد تا در مورد جنگهای بین پروس و فرانسه اظهار نظر کند. این شورا تا 20 اکتبر 1870 ادامه داشت.