هیزم

آشیل، بعد از کشته شدن، از توده هیزم مخصوص آتش زدن جسد مرده در مراسم تشیع جنازه‌اش توسط مادر الهی خود تتیس ربوده و به زندگی بازگردانده شد، و زندگی جاودانه در هر دو جهان هستی، دشت اهل بهشت یا جزایر خوبان به ارمغان آمد. مِمنون، که توسط آشیل کشته شد، به نظر می‌رسد به سرنوشتی مشابه دچار شد.

خامی است امید ثمر از نخل تمنا بگذار که این هیزم تر مایه دودست

جمعی چو گل و لاله به هم پیوسته تو هیزم خشک در میانی رسته

چون دو چشم دل نداری ای عنود که نمی‌دانی تو هیزم را ز عود

هرگز درون مطبخ ما هیزمی نسوخت وین شمع، روشنائی ازین بیشتر نداشت

چنین گویند هنونت فلک تاز شود هر سال در وی هیزم انداز

ناز را از برای پخته شدن هیزم آتش نیاز کنیم

گر بار به دوزخ نگشائیم چه سازیم ما را که مطاعی بجز از هیزم تر نیست

بجز هیزم خشگ و سیلاب تر نبینی در آن بیشه چیز دگر

گه به پرهیزم گروهی در بدن افزود ضعف گه به تعیین غذایم داد بعضی امتلا

شاخ تراز بهر گل نو بر است هیزم خشک از پی خاکستر است