هیبت

در ۴۷۲ ریکیمر به سمت جنوب لشکر کشید تا آنتمیوس را از قدرت خلع و اولیبریوس را که مورد حمایت وندال‌ها بود به جایش امپراتور نماید. سپاهیان او رم را به محاصرهٔ خود درآوردند اما آنتمیوس که از پشتیبانی یکی از نیروهای ویزیگوت برخوردار بود توانست تا ۳ ماه این محاصره را تحمل نماید. اما سرانجام قوای ریکیمر موفق به فتح رم شدند. پس آنتمیوس خود را به هیبت گدایی درآورد تا بتواند فرار کند، اما مورد خیانت قرار گرفت و دستگیر شد. او سپس به فرمان گوندوباد، خواهرزادهٔ ریکیمر در همان سال گردن زده شد.

قاف از خبر هیبت این خوف به تحقیق چون سین سلامت ز پی خواجه روانست

زیر زین حشمت تو دهر سر کش بوده نرم زیر ران هیبت تو چرخ تو سن گشته رام

چگونه بر اخبار وقوف یابم و نامهای بشارت و دیگر مهمات به اطراف رسانم؟ و بی شمشیر برّان که گوهر در صفحه آن چون ستاره است در گذر کاه‌کشان و ماننده مورچه‌ای بر روی جوی آب در سبزه روان، آب شکلی که آتش فتنه از هیبت آن مرده است، آتش زخمی که آب‌روی ملک از وی بجای مانده.

بازی است هیبت تو که از غایت توان در صیدگه کند ملک الموت را شکار

مهر و هیبت هست ضد همدگر این دو ضد را دید جمع اندر جگر

وز هیبت شاه‌جهان سر می‌زند بر سنگ‌ها

از فزع آنکه هست هیبت تو نسل بر خصم تو را آب پشت خون شود اندر زهار

محمد جهانگیر محمود رتبت که از هیبتش ملک سنجر بلرزد

نیز گفت: شاه را شایسته نیست که پیش از آن که هیبت وی در دل یارانش جای کند، خواهان محبت ایشان بود، چه پس از جای کردن هیبت او، با کمترین مؤونتی محبت ایشان را بدست آرد. اما اگر پیش از آن، محبت ایشان خواهد، نه بر او گرد شوند و نه تواند ایشان را ضبط کند.

در مورد نژاد بایرلی ترک بحث وجود دارد. در حالی که تصور عموم بر این است که او یک اسب عرب بوده، نظریه دیگری او را ترکمن یا آخال تکه می‌پندارد؛ که مدارک مستندی برای آن یافت نشده؛ و احتمالاً دلیل اصلی آن واژه ترک در پسوند بایرلی است. در همه نوشته‌های قدیمی بایرلی را یک اسب قهوه‌ای تیره با هیبتی قوی از سمت شرق و با نژاد عربی ذکر کرده‌اند.

شیر باز آمدو شیران همه روباه شدند همه را هیبت او خشک فرو بست ز فر

زین همه هیبت که بر جان منست آنچه بس پیداست پنهان منست

در افسانه‌ها ارغوان درختی است که جبرئیل در هیبت آن بر موسی نازل شد.