هومرگ

در سال ۱۹۴۰، باوئر به برنامه هومرگی تی۴ گمارده شد، که در آن معلولان جسمی و روانی بستری شده در موسسات با تزریق کشنده گاز کشته می‌شدند. در آغاز، او به عنوان راننده کار می‌کرد و گاه افراد را از بیمارستان‌ها یا خانه‌ها جمع‌آوری و منتقل می‌کرد، اما به سرعت ارتقا یافت. باوئر در توصیف یکی از نخستین کشتارهای دسته‌جمعی خود گفت: