هوس باز

وی دیده جماش توئی دشمن جان کس چون تو هوس باز و نظردوست مباد

به هوس باز جوان پیر نگردد هرگز که کمان گر شکند تیر نگردد هرگز

حاصل زهوس بازی ما دانی چیست؟ آوازه و گفت و گوی....

ای هما صعوه‌صفت چند اسیر قفسی سر ز بالین هوس بازنگیری نفسی

شاهباز دل دوستان را که دست شاهان نشیمن سزد مرغ ارزان دانی و همای مهر شاهین گهران را که کرکس چرخ از مگسی کمتر زیبد، گنجشک دست آموز خوانی. ترا که جز بازی بی هنگام نیاموخته چه گویم و از یاری که جز کیش ستم چیزی نیندوخته چه جویم تا مهر از هوس بازشناسی و لاله از خس، گلشن چهرت خار گلخن و توبره ریشت دام گردن خواهد بود، اگر بدین دست پاس دلخواهی داشت و بر این هنجار آب مهربانی گل خواهی کرد، یار دیگر جوی و دنبال کار دیگر گیر که نخجیر ما شکار این دام و مرغ دل کبوتر این بام نیست، بیت:

هوس بازان عشق تو ز وصل چون تو شیرینی چو فرهادند بی حاصل ز کوه بیستون سفتن

عشق بتان بار بریزد ز دوش دیگ هوس باز نشیند ز جوش

زندگی بار سفر بست و هوس بازبجاست کاروان رفت ازین منزل و برزن باقیست

نه مرد عشق خوبانی فغانی زین هوس بازآ ملامت بشنوی گفتم ز یاران پند خواهد بود

در غبار وهم و ظن جمعیت دل باختم خانه از سامان اسباب هوس بازار شد