هواه

فدیت‌العشق ما احلی هواه تقطع فی هواه اختیاری

اتانی هواها قبل ان اعرف الهوی فصادف قلبا فارغا فتمکّنا

اتانی هواها قبل ان اعرف الهوی

الا والله لا اسلو هواهم و لا اصبوا الی قول اللّواح

راز دار دل و عشقست فنم کی گرفتار هواهای تنم

اری فی‌النوم ما طالت نواها زمانا طاب عیشی فی هواها

آرزوها، جز پشیمانی ندارد حاصلی این هواها عاقبت آه ندامت می‌شود

که جمعیت سابق از یاد رفت هواهای پیشینه بر باد رفت

واعظ بروز مرگ هواها که در دلست گردد یک آه حسرت و از دل برون شود!

شهر تو بود غمکده و دشت خطرناک تلخ است هواهای تو در کام چو تریاک