هندوایرانی

معنی کلمه هندوایرانی در ویکی واژه

یعنی بخشی از مردم هندی و ایرانی تبار، که ظاهرا نژاد و زبان مشترک داشتند. هندوایرانی‌ها به زبان هندوایرانی که شاخه‌ای از زبان هندواروپایی بود و اکنون زبان فارسی نماینده آن است، متکلم بودند.

جملاتی از کاربرد کلمه هندوایرانی

کارل‌فون بونزن (۱۸۵۷) و منتقد و مفسر آثار او یعنی آلفردفون اشمیت (۱۸۵۸) واژهٔ «آریایی» را به معنای هندوایرانی و هندوایرانیان به کار برده‌اند. همین نکته دربارهٔ مارکس دونکر هگلی‌مسلک نیز صدق می‌کند. (۱۸۷۵–۱۸۷۷) دونکر پژوهش مفصل خود دربارهٔ هندی‌ها و ایرانیان را با عنوان «آریایی‌های ساحل سند و گنگ» و «آریایی‌های ایران خاوری» معرفی کرد. ضمن اینکه برای نامیدن اقوام و مللی که دارای زبان خویشاوند مورد بحث در آنجا بوده‌اند، از واژه هندواروپایی هم استفاده کرده‌است.
اطلاعات چندانی دربارهٔ تمدن آریایی‌ها (هندوایرانی‌ها) در تاریخ موجود نیست، به سبب این‌که از آریایی‌ها و نیاکان آن‌ها یعنی هندواروپایی‌ها، هیچ نوع اسناد مکتوب، نشانه و اثری که حاکی از طرز زندگی، میزان تکامل قوای مادی و معنوی و باورهای آن‌ها در محیطی که زندگی می‌کردند باشد، باقی نمانده‌است.