همین

همین صرفه‌اش بس ز قد دو تا که موی سرش بافد انگشت پا

تو زان من نشوی، گر چه بخت آنم نیست همین بس ست که گویی که خسرو آن من است

تو مگر پرده بپوشی و کست روی نبیند ور همین پرده زنی پرده خلقی بدرانی

رمضان ناظم اسباب صیامست و قیام ای همه شادی آن ماه که او هست همین !

به تیغ بی دریغم چون کشد جلاد عشق تو چو گوئی حیف از آن مسکین همین بس خونبهای من

قد از ضعف پیری شده چون کمان همین پوستی مانده بر استخوان

به دفع خصم، همین همت است اسبابم بود فلاخن مرد برهنه، بازویش

"علی از تپه بالا رفت همینطور سینا از تپه بالا رفت."

به همین دیده بنگری ظاهر صورت خویش را به صورت یار

در کشتنم از بس که طلبکار بهانه ست کافی ست همین نام گناهی و دگر هیچ

کس چون تو نبودست و نخواهد پس ازین بود در باغ جهان میوه مقصود همین بود