همواری

به نرمی غنچهٔ سیرآب را از دل گره بگشا به همواری گل شاداب را از رخ نقاب افکن

چون شمع در ادبگه همواری زبان برهم زدم لبی ‌که همان بود گاز من

با درشتان چرب نرمی کن که برمی آورد گل به همواری ز چنگ خار دامانی درست

جهان ز شوخی نظّارهٔ تو کهسارست به چشم بسته نظر کن بهار همواری

زمین‌های هموار استان با شیب کمی به جنوب شرق بین رودهای برمه خو و پیلکومایو قرار دارد. بستر رودها به سبب این همواری‌ها، متغیر است.

همواری از طبیعت روشن نمی‌رود تار نگاه را نبود تاب در نظر

مخور زنهار از همواری وضع جهان بازی که این بیدادگر در موم پنهان نیشتر دارد

تا نیابم در سخن میدان، نمی‌آیم به حرف همچو طوطی لوحِ تعلیم است همواری مرا

به راه سیل درین خاکدان ز همواری بنای هستی خود پایدار ساخته ام

زبان او بود با دل موافق سری دارد به همواری چو عاشق

ولی ز انصاف ناهمواری نفست اگر بینی درشتی فلک با آن برابر هم نگردانی