همان

همانا که ایشان ز ما آگهند همی کار سازند یا در دهند

نه همانا که درین واقعه من از کف انده تو جان ببرم

استاد برف و، برق همان گرم جستن است مانده است آتشی ز پس کاروان برف

محّمد بدو اندرون با علی همان اهل بیت نبی و ولی

قدم درنه که چون رفتی رسیدی همان پندار کاین ده را ندیدی

هر آنچ او پسندد مکن ناپسند همان گیر و همان کار بند

نشاید بست در بر میهمانی که جز تو نیستش جان و جهانی

مقصود وصل همنفسان است ای حسین زین عمر پنجروزه که مهمان عالمی

گر زآنکه نه آنی تو که بودی به حقیقت من بنده ی بیچاره در اخلاص همانم

امید هست ترا بی سخن رحیم کند همان که سرمه خاموشیم به کام کشید