هم ترازو

گرفت آفاق را از زور بازو به خورشید است تیغش هم ترازو

چه وزن ماه سما را برابر رویت که آفتاب فلک نیست هم ترازویت

هم ترازو را ترازو راست کرد هم ترازو را ترازو کاست کرد

سخت روتر زسنگ خاره نه ای روی دل دیده هم ترازو را؟

هم ترازو است بی گمان تولار باز «کازام » کژدم است هژیر

به مثل او بود «یعقوب » ناچار که با شمر است، حالا هم ترازو

شکارش کرد و بستش دست و بازو ستم با کیفر آمد هم ترازو

عقل با عشق هم ترازو نیست سنگ این دیگر آن دگر باشد

کشش بود از دو جانب سخت بازو به میزان محبت هم ترازو

با حسینت، هم ترازویی کنم در هلاکش، سخت بازویی کنم