هلیت

وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا وَ اذْکُرُوا الآیة... این هم خطاب‌ به اوس و خزرج است. میگوید: دست در دین خدا و کتاب و عهد وی زنید، و سنّت و جماعت بپای دارید، و چنان که در جاهلیت پراگنده دل و پراگنده روزگار بودید، اکنون پس از آنکه در اسلام آمدید بمپراکنید و جوق جوق بمگسلید.

پس تفحص کرد کین سعی کی بود شاه را اهلیت من کی نمود

گفتا به بیست روز من از تو گذشته‌ام با من بگو که کاهلیت از برای چیست

نابغه ی جعدی از شعرای دوره ی جاهلیت و اسلام بود. به سن یکصد و هشتاد سالگی در اصفهان بمرد. در پیشگاه پیامبر(ص) قصیده ی خویش برخوانده است که در آن گفته بود:

این تمایل طبیعی، به گفته قرآن، با تمرکز بشر بر موفقیت مادی زیر و رو می‌شود: چنین تمرکزی ابتدا خود را به‌عنوان نیاز به بقا یا امنیت اساسی نشان می‌دهد، اما سپس به تمایل به متمایز شدن در میان هم‌سالان خود متجلی می‌شود. در نهایت، تمرکز بر مادی‌گرایی، طبق متون اسلامی، مانع از تأمل فطری می‌شود که در بالا توضیح داده شد، و در نتیجه حالت جاهلیت یا «جهل» به وجود می‌آید.

مفتاح هدایتم تو دادی آنگه در اهلیت گشودم

أبو قُبَیس کوه مقدسی است که از طرف مشرق بر شهر مکه مشرف است. طبق روایات چون حجرالاسود در این کوه به امانت گذارده شده بود در دوره جاهلیت معروف به امین بود و روایت دیگری نیز می‌گوید که مغازه کنز که آدم و حوا در آن ساکن بودند و پس از وفات در آن دفن شدند در این کوه واقع شده‌است.