هلک

فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بعد مضیّ الایام الثلاثة، و الصاعقة کلّ عذاب مهلک و قیل هی الموت و قرأ الکسائی الصّعقة و هی الصوت الذی یکون من الصاعقة، وَ هُمْ یَنْظُرُونَ، ای یرون ذلک عیانا.

ظاهر الموت موصل العشاق و علی العکس مهلک الفساق

پس درست کردیم که هلاک عاصیان بمرگ جسدی نیست، بل بهلاک ضلالت است، چنانک رسول (را) گفت صلی‌الله علیه: بگوی خلق را که چه بینید اگر خدای مرا و آنکس را که با من است هلاک کند، یا بر ما رحمت کند بغیرهلاک کردن، پس کیست آنکه مر کافران را از عذاب دردناک برهاند؟ بدین آیت: قوله «قل ارایتم ان اهلکنی الله و من معی او رحمنا فمن یجیر الکافرین من عذاب الیم.».

عن عائشة: انّ رسول اللَّه (ص)، قال: «لیس احد یحاسب یوم القیامة الا هلک».

قوله: أَوْلی‌ لَکَ فَأَوْلی‌ هی کلمة تهدید و وعید یقال للمشرف علی الهلکة، روی انّ رسول اللَّه (ص) لقی ابا جهل فاخذ ببعض جسده و قال له: أَوْلی‌ لَکَ فَأَوْلی‌ فنزل به القرآن‌

استهلک (خمین)، روستایی از توابع بخش کمره شهرستان خمین در استان مرکزی ایران است.

«قالُوا یا وَیْلَنا» آن گه که اعتراف ایشان سود نداشت بگناه خویش معترف شدند و گفتند: «یا وَیْلَنا» ای هلکنا و وقعنا فی اشد البلاء. «إِنَّا کُنَّا ظالِمِینَ» اقرّوا علی انفسهم بظلمهم بالاشراک باللّه و قتل نبیّه. چون بأس و بطش حق بدیدند گفتند ای ویل بر ما گناه ما را بود. «فَما زالَتْ تِلْکَ دَعْواهُمْ» یعنی فما زالت دعویهم بالویل.

قال ابن عباس لمّا نزلت هذه الآیة، قالت الملائکة هلک اهل الارض.

معذبان الیم عذاب دوزخ بعد مسافران بعید دیار مهلک لا