هلن

هلن (پسر). هِلِن (۱)(Hellen)
در اساطیر یونان، پسر دِئوکالیونو پوراو سرسلسلۀ نژاد هلنی. اقوام آیولی، دوری، و ایونینامشان را از پسران او، آئولوس، دوریسو کسوتوس، از طریق فرزندخوانده اش ایون، گرفته اند.
هلن (دختر). هِلِن (۲)(Helen)
در اساطیر یونان، زیباترین زن عصر خود، دختر لداو زئوس(که در هیئت قو او را تصرف کرده بود). دختر جوانی که تسئوس/تزه او را ربود، اما برادرانش کاستورو پولوکس(پولیدوسه های یونانی) او را نجات دادند. هلن با منلائوس، شاه اسپارت، ازدواج کرد و هرمیونهرا به دنیا آورد، اما پاریس، شاهزادۀ تروآ، او را در غیبت شوهرش فریفت و فرار آن دو به جنگ های تروآ انجامید. پس از مرگ پاریس، هلن ناچار با برادر او دئیفوبوسازدواج کرد، اما با سقوط تروآ، منلائوس او را بخشید و به اسپارت بازگرداند. به روایت ائوریپیدسدر نمایش نامۀ هلن، امواج دریا هلن و پاریس را حین سفر به تروآ، به ساحل مصر آورد. شاه پروتئوسهلن واقعی را نگه داشت و شبحی را به جای او گذاشت؛ در پی سقوط تروآ، منلائوس حین بازگشت به اسپارت هلن را بازپس گرفت. دربارۀ مرگ او روایات مختلفی در دست است، در اودیسۀهومر، منلائوس و هلن به الوسیوم، که بهشت مقربان خداوند است، انتقال یافتند. در روایت دیگر، هر دو در تراپنایبه خاک سپرده شدند. در افسانه ای دیگر آمده است که پسرخوانده های هلن، پس از مرگ منلائوس، او را از خانه راندند؛ او به رودسرفت و در آن جا دوست سابق اش پولوکسو، به تلافی مرگ شوهرش تلپولموسدر تروآ، او را از درختی به دار آویخت. در روایت دیگری نیز، هلن پس از مرگ در جزیرۀ لئوکه به ازدواج آشیل، پهلوانِ درگذشتۀ یونانی، درآمد و از او صاحب پسری به نام اِئوفوریون شد. منشأ هلن احتمالاً یکی از الهگان باروری دورۀ پیش از تمدن هلنی بوده که شاید به لاکونیادر بخش جنوبی یونان تعلق داشته است.