معنی کلمه هلاهل در لغت نامه دهخدا
پشیمانی از کرده یک بار بس
هلاهل دوباره نخورده ست کس.ابوشکور.همانگاه زهر هلاهل بخورد
ز شیرین روانش برآورد گرد.فردوسی.هلاهل چنین زهر هندی بگیر
به کار آر یکباره بر اردشیر.فردوسی.گر هلاهل در دهان گیرد مَثَل مداح او
با مدیح او هلاهل نوش گردد در دهان.فرخی.تا که در این پایه قویدل تر است
شربت زهر که هلاهل تر است ؟نظامی.هرکه این مسجد شبی مسکن شدش
نیم شب مرگ هلاهل آمدش.مولوی.دردمندان بلا زهر هلاهل دارند
قصد این قوم خطا باشد هان تا نکنی.حافظ.رجوع به هلهل شود.
هلاهل. [ هَُ هَِ ] ( ع ص ) تنک و نرم از موی و جامه. || آب بسیار روشن. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).