هشیاری

دیوانه ببودیم نزاری و محال است امید به هشیاری آن می که چشیدیم

از مستیش رمزی بگو تا ترک هشیاری کند

گر بدین شیوه کند، چشم تو مردم را مست نتوان گفت، که در دور تو، هشیاری هست

چون شرر در سنگ ابنای زمان در غفلتند مفت هشیاری کز این خواب گران بیدار شد

ما را چو خدا برای این آوردست خصم خردیم و دشمن هشیاری

مستی عشق تو را هشیاری از دنبال هست بر نمی‌خیزد ز خواب آن سر که بالینش تویی

شده است بر تو ز هشیاری این گریوه بلند به کبک مست، سر کوهسار نزدیک است

مکن از می پرستی مَنعم ای زاهد که درعالم فکنده نرگس مست نگارم طرز هشیاری

بر اساس منابع موجود از روابط یحیی با فرزندانش، فضل بر جعفر نزد یحیی ترجیح داشت و در برابر این علاقه یحیی به فضل، هارون خودش را به جعفر بیشتر نزدیک می‌کرد؛ و حتی جهشیاری نقل قولی از هارون آورده‌است که به یحیی می‌گوید: «جعفر از آن من و فضل از آن توست».

هست هشیاری محال آشفتگان عشق را هم مگر زنجیر زلف یار گردد سلسله

(جنون از نشئه هشیاری من ننگ می‌گیرد ز نور توبه‌ام آیینه دل زنگ می‌گیرد)

به مستی خارجی‌ها کرده‌ام چندان که از خجلت نمی‌یارم که عذری خواهم امروزت به هشیاری