هشت

دوری تو دوزخ و وصلت بهشت عشق تو غوغای نشور ای صنم

زمانه را گل روی تو در بهار گرفت بهشت را خط سبز تو در کنار گرفت

هشت جنّت نیز اینجا مرده است هفت دوزخ همچو یخ افسرده است

ز ذوق وصل و غم هجر یافتم، عرفی که چیست عیش بهشت و عذاب یعنی چه

از مشگ فرو هشته بخورشید دو زنجیر وز غالیه پیوسته بگلنار دو چوگان

ای رخت باغ بهشت و لب لعلت تسنیم آتش هجر تو سوزنده تر از نار جحیم

با چنین لطف چشم بد ز تو دور که بهشت آرزوت باشد و حور

از دوزخ و بهشت نظر بسته ایم ما پرواز ما به شهپر امید و بیم نیست

در و بامش همه عنبرسرشت است که گویی خانه چشم بهشت است

اسماعیل سلطانیان، بامداد چهارشنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۲ به علت ایست قلبی در ۶۹ سالگی درگذشت و در ۲۶ خرداد در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

ای غالیه موی ای بهشتی روی ای فتنهٔ دانش ای بلای دین

ارم یمن در ۴ اوت ۱۹۹۵ متولد شد. او از هشت سالگی تمرین تکواندو را آغاز کرد.