هروله

معنی کلمه هروله در لغت نامه دهخدا

( هرولة ) هرولة. [ هََرْ وَ ل َ] ( ع مص ) رفتاری میان دویدن و رفتن و دویدن بعد عنق و شتاب رفتن. ( منتهی الارب ). نوعی از رفتار که پویه نیز گویند. ( ناظم الاطباء ). شتاب کردن در رفتن کمتر از خبب یا بین عدو و مشی. ( اقرب الموارد ) :
کرده پندازی گرد تله ای هروله ای
تا درافتاده به حلقش در مشکین تله ای.منوچهری ( دیوان چ دبیرسیاقی ص 189 ).گفت : نی. گفتمش : بوقت طواف
که دویدی به هروله چو ظلیم.ناصرخسرو.

معنی کلمه هروله در فرهنگ معین

(هَ وَ لِ ) [ ع . هرولة ] (اِ. ) پویه ، نوعی از حرکت بین راه رفتن و دویدن .

معنی کلمه هروله در فرهنگ عمید

تند راه رفتن، نوعی حرکت بین راه رفتن و دویدن.

معنی کلمه هروله در فرهنگ فارسی

تندراه رفتن، نوعی حرکت بین راه رفتن ودویدن
پویه : (( گفت نی . گفتمش : بوقت طواف که دودیدی بهروله چوظلیم ... ) ) (ناصرخسرو ) ((واو ( موش ) بهروله و آهستگی میرفت تابنزدیک ماررسید. ) ) ۲- بایک پای راه رفتن .

معنی کلمه هروله در دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] پویه، نوعی از حرکت بین راه رفتن و دویدن.
یکی از مستحبات سعی بین صفا و مروه، هروله است؛ یعنی در مقداری از سعی (که فعلاً بین چراغ های سبزرنگ واقع شده است) هروله کند؛ یعنی کمی تندتر راه برود. البته هروله فقط برای مردان مستحب است.

معنی کلمه هروله در ویکی واژه

هرولة
پویه، نوعی از حرکت بین راه رفتن و دویدن.

جملاتی از کاربرد کلمه هروله

کرده پنداری گرد تله‌ای هروله‌ای تا در افتاده به حلقش در مشکین تله‌ای
گفت «نی» گفتمش «به وقت طواف که دویدی به هروله چو ظلیم