هرزه گرد

ما طعنه زن مقام مردی نشویم چون باد اسیر هرزه گردی نشویم

کم نگاه و کور ذوق و هرزه گرد ملت از قال و اقولش فرد فرد

جا نگیری بر من نه به بر دلبر من هرزه گردی کنی اندر پی آزار منی

بیا که غلغله در شهر دلبران فکنیم جنون زنده دلان هرزه گرد صحرا نیست

کوش تا سیراب از بحر تماشا نگذری همچو موج هرزه گرد از روی دریا نگذری

گداز انفعالم مانعست از هرزه گردیها به این نم یک دو دم شیرازهٔ خاک پریشانم

گشت معلومم نگاهش هرزه گردی کرده است هیچکس در پیش چشمش چون تغافل کیش نیست

دلا در هرزه گردی گشتی آخر شهره در عالم ز بس کاندر سراغ ماهرویان کو به کو گشتی

ساده بود از تار و پود راه، صحرای جنون هرزه گردیهای من این صفحه را مسطر کشید

نگاه هرزه گردم شد سبک پرواز بستانی که باز از اشک نومیدی گرانبارست مژگانم