هرآینه

هرآینه که بترسد کسی چو دشمن او برابر دل او تیر برنهد به کمان

عاشق شدی، هرآینه باید جفا کشید بر می دهد بلی به زمین هر چه کشته اند

با جاهلان اگرچه به صورت برابرم فرقی بود هرآینه آخر میان ما

به مرد بی‌آیین هرآینه وام مده.

کس این کند که ز یار و دیار برگردد کند هرآینه چون روزگار برگردد

درازکرد زبان سوسن وبه جای خودست بود هرآینه آزاده را دراز زبان

بویی به جان هر که رسیده ازین حدیث از کفر و دین هرآینه بیزار آمده

یک رو که درصد آینه بینی هرآینه روی دگر نمایدت ای جان هر آینه

مرا هرآینه خاموش بودن اولی‌تر که جهل پیش خردمند عذر نادان است