هجر

گفتی که مگر به هیمه هجرش پخت کآتش ز حرارت به درونم انداخت

هرکه در هجرم سر سر دارد او مدعیست دامن‌تر دارد او

هجران تو از دو چشم من خواب ببرد بی آب دو چشمت از رخم آب ببرد

گر زانکه باد هجر مرا برد همچو خس زینسان به خاک کوی تو خاشاک و خس بسی است

بنای اصلی آرامگاه در زمان اتابکان در اواخر قرن هفتم یا اوایل قرن هشتم هجری قمری ساخته شده‌است. گنبد در سال ۱۳۲۹ بر اثر حوادث متعدد برداشته و در سال ۱۳۳۱ به وسیله مشیرالملک (میرزا ابوالحسن خان) گنبدی با اسکلت فلزی بر روی آن نصب گردید.

می کند رخنه در جگر غم هجر این جگر در کلند را میرم

ای پسر چند کنم بی‌لب خندان تو صبر وی صنم چندکشم در غم هجران تو آه

مهر و مه تابنده‌تر یا چهر تو یا صبح وصل شام هجران تیره‌تر یا بخت کجرفتار من

ای آب حیات رحمتی کن کز هجر تو سوخت جان مهجور

بر لب آمد جان ما از اشتیاق شد چو صبرم تلخ از هجران مذاق

قالُوا لا عِلْمَ لَنا در معنی این آیت قولها است: یکی آنست که روز قیامت پنجاه موقف است، هر موقفی هزار سال، ذلک فی قوله: فِی یَوْمٍ کانَ مِقْدارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ. در بعضی از آن مواقف این سؤال هیبت رود که وقت فزع و اظهار سیاست و زفیر دوزخ بود، پیغامبران بزانو درآمده، و عقلها مدهوش گشته، و جانها بچنبر گردن رسیده، چنان که گفت: إِذِ الْقُلُوبُ لَدَی الْحَناجِرِ کاظِمِینَ. از بیم فزع و سیاست آن ساعت ایشان را هیچ جواب نیاید، گویند: «لا عِلْمَ لَنا»، پس آن ساعت در گذرد، و عقلها بجای خویش باز آید، و پیغامبران بر قوم خویش گواهی دهند، و از تصدیق و تکذیب امت خویش خبر دهند، و ذلک فی قوله: «وَ یَقُولُ الْأَشْهادُ هؤُلاءِ الَّذِینَ کَذَبُوا عَلی‌ رَبِّهِمْ» جای دیگر گفت: ثُمَّ إِنَّکُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ عِنْدَ رَبِّکُمْ تَخْتَصِمُونَ یرید یخاصمهم الرسول، و یقول رسولنا (ص) فیما روی عن بعض المفسرین: «هؤلاء قومی و عشیرتی قمت فیهم اربعین سنة لم یسمعوا منی کذبا، و لم یعلموا منی سحرا و کهانة، و کانوا یحبوننی و یسمّوننی الامین، فلمّا کان بعد اربعین سنة جئتهم بالبرهان الساطع و الضیاء اللامع، و دعوتهم الی ما فیه رشدهم و شرفهم فی الدنیا و الآخرة، فکذّبونی و هجرونی و أبغضونی و همّوا بقتلی و اخرجونی».