هاتف

روز و شب از هاتف غیب این ندا گردد بلند انه من مال عن شرعه قد نال العقاب

مسجدشعیا و امامزاده اسماعیل مربوط به دوره سلجوقیان است و در اصفهان، میدان امام علی، خیابان هاتف واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۱۱۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

نوری را وقتی اندر بادیه گرسنگی غلبه کرد، هاتفی آواز داد که دو کدام دوستر داری سببی یا کفایتی گفت کفایت، وراء آن غایت نباشد، بهفده روز هیچ چیز نخورده بود.

چنانش آمد آواز هاتف به گوش کزین بیشتر سوی بیشی مکوش

درسال ۱۳۶۲ در اجرای تلویزیونی "دست‌های آلوده" اثر ژان پل سارتر به کارگردانی صادق هاتفی ایفای نقش می‌کند.

گفت در خواب هاتفی او را که سوی مصر تاز ای جویا

و هاتف هادم اللذات آواز دهد و طبل رحیل بزند که زاد رحلت بر راحله روز و شب نهید و دل از متاع دنیا و حطام او بردارید و گرد سیاه مویان مگردید که عشق روز پیری، سرمایه بی تدبیری است و شب وصال به هنگام شباب، پیرایه روزهای امیری. وقت آنست که:

گفت هاتف برای تاریخش از جهان رفت حیف بدرنسا

همزمان در چند نقطه اصفهان از جمله چهار باغ بالا و خیابان هاتف نیز درگیری‌های بسیارشدیدی بین مردم و برپاکنندگان آتش و سنت چهارشنبه سوری با مأموران رخ داد.

بناگه این خروش از هاتف غیبم به گوش آمد که بگشا دیده حق بین، ببین در عالم امکان

یکی هاتف از غیبش آواز داد که ای نیکبخت مبارک نهاد

کلک هاتف برای تاریخ نوشت شد خان جهان‌پناه در بزم جنان

از زبان هاتفی دوشم به گوش دل رسید کی ز بار غصه کم جنبش تر از کوه گران