نیساری. ( اِ ) سپاهی و لشکری ، و آن قسم دوم است از چهار قسم طوایف انسان که جمشید قرار داده بود . ( از برهان ) ( از رشیدی ) ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ). نیز رجوع به واژه نامک ، تألیف عبدالحسین نوشین ، ذیل «کاتوزیان » شود : صفی بر دگر دست بنشاندند همی نام نیساریان خواندند. کجا شیرمردان جنگاورند فروزنده لشکر و کشورند.فردوسی.
معنی کلمه نیساری در فرهنگ معین
(نِ ) (اِ. ) سپاهی ، لشکری .
معنی کلمه نیساری در فرهنگ عمید
۱. سپاهی، لشکری. ۲. سرباز داوطلب.
معنی کلمه نیساری در فرهنگ فارسی
( اسم ) سپاهی لشکری . توضیح فردوسی دربار. طبق. دوم از طبقات چهار گان. زمان چمشید گوید : (( صفی بر دگر دست بنشاندند همی نام نیساریان خواندند . ) ) ( شا. بخ . ۲۴ : ۱ ) کلم. ( نیساریان ) در زبانهای ایرانی سابقه ندارد و بی شک محرف کلم. دیگریست از ریش. آرتیستار بمعنی رزمی و سپاهی . همین کلمه است که در فارسی بصورت ( ارتیشدار ) آمده . مسعودی ( ارتشتاران سالار ) بمعنی فرمانده سپاه ( در عصر ساسانی ) آورده است . بنابراین قراین تصور میرود که نیساریان در مصراع فردوسی محرف ( رشتاریان ) مخفف ( رتشتاریان ) و ( ارتشتاریان ) ( بجهت ضرورت شعر ) باشد و مصراع فردوسی را چنین میتوان خواند : ( همی نام رشتاریان خواندند . )
معنی کلمه نیساری در دانشنامه آزاد فارسی
نِیْساری (جمع: نیساریان) در شاهنامۀ فردوسی، سپاهیان و دومین طبقه از چهار طبقۀ اجتماعی . فردوسی از این طبقه در دورۀ جمشید نام می برد؛ اما این طبقه در همۀ دوره های تاریخی ، به ویژه در دوره های اشکانی و ساسانی وجود داشته است .