نیروی گرانشی

بررسی دقیق از ویژگی‌هایی که می‌تواند یک سیاره را شایستهٔ حیات سازد، نشان می‌دهد که آلفا-قنطورس ب، نزدیک‌ترین منظومهٔ ستاره‌ای به خورشید ما؛ می‌توانست مکانی ایدئال برای میزبانی سیاره‌ای «ابر مسکونی» باشد، دنیایی از جزیره‌ها، دریاهای کم عمق و دامنه‌های زیبا. جایی که شرایط مورد نیاز برای حفظ همهٔ شکل‌های حیات را در خود دارد و تا بیشتر از ۱۰ میلیارد سال پابرجا خواهد بود. اما رفتن به این شبه بهشت، هزینهٔ خود را برای گردشگران زمینی دارد: نیروی گرانشی آن در حدود یک چهارم (۲۵درصد) قوی‌تر از زمین‌است.

در روز پنجم پرواز، ۲۰ نوامبر ۲۰۲۲ در ساعت ۱۹:۰۹ یوتی‌سی، فضاپیمای اوریون وارد حوزه نفوذ ماه شد، که در آنجا نیروی گرانشی ماه برای فضاپیما قوی‌تر از زمین می‌بود.

پدیده‌های الکتروستاتیک از نیروهایی که بارهای الکتریکی برهم وارد می‌کنند می‌آیند. این نیروها با قانون کولن توصیف می‌شوند. نیروهای الکتروستاتیکی، نیروهای غالب در برهم‌کنش ذرات زیراتمی هستند. برای نمونه، نیروی الکتروستاتیکی میان الکترون و پروتون در اتم هیدروژن، حدود ۴۰ مرتبه از نیروی گرانشی میان آن‌ها بزرگ‌تر است.

روش معادل دیگری برای تفکر در مورد این فرایند این است که وقتی یک جسم بزرگ در میان ابری از اجسام کوچکتر حرکت می‌کند، اثر گرانشی جسم بزرگتر اجسام کوچکتر را به سمت خود می‌کشد. سپس تجمعی از اجسام کوچکتر در پشت جسم بزرگتر وجود دارد (پیدای گرانشی)، زیرا قبلاً از موقعیت قبلی خود عبور کرده‌است. این تمرکز اجسام کوچک در پشت جسم بزرگتر، یک نیروی گرانشی جمعی بر جسم بزرگ وارد می‌کند و سرعت آن را کاهش می‌دهد.