نیروی هسته‌ای
معنی کلمه نیروی هسته‌ای در فرهنگستان زبان و ادب

نیروی هسته‌ای

معنی کلمه نیروی هسته‌ای در فرهنگستان زبان و ادب

{nuclear force} [فیزیک] برهم کنشی قوی در داخل هسته که با غلبه بر نیروی کولنی، نوکلئون ها را در کنار هم نگه می دارد

معنی کلمه نیروی هسته‌ای در دانشنامه عمومی

نیروی هسته ای ( به انگلیسی: nuclear force ) ( یا برهمکنش نوکلئون - نوکلئون ) نیرویی است که بین دو یا چند نوکلئون اثر می کند و باعث چسبیدن پروتون و نوترونها به یکدیگر است که موجب تشکیل هسته اتم می گردد.
انرژی ناشی از نیرو انرژی بستگی هسته نام دارد که به خاطر هم ارزی جرم - انرژی باعث کاهش جرم هسته اتم نسبت به مجموع جرم تک تک اجزای آن می شود و این انرژی بنیاد ساخت نیروگاه هسته ای، رآکتور هسته ای، جنگ افزار هسته ای و به طور کلی انرژی اتمی است.
این نیرو در فواصل حدود یک فمتومتر ( ۱۰ - ۱۵ متر ) بسیار قوی عمل می کند اما از فواصل ۲٫۵ فمتومتر به سرعت کاهش می یابد همچنین در فواصل کمتر ۰٫۷ فمتومتر تبدیل به نیروی دافعه می گردد و به همین دلیل این نیرو مسئول اندازهٔ فیزیکی هسته است. زیرا که اجزای هسته نمی توانند بیشتر از آنکه این نیرو اجازه دهد به یکدیگر نزدیک شوند.
نیروی هسته ای یکی از صورت های یکی از چهار نیروی بنیادی یعنی نیروی هسته ای قوی است که باعث چسبیدن کوارکها به یکدیگر می شود و میانجی این نیرو گلوئون است.
معنی کلمه نیروی هسته‌ای در دانشنامه عمومی

معنی کلمه نیروی هسته‌ای در ویکی واژه

برهم‌کنشی قوی در داخل هسته که با غلبه بر نیروی کولنی، نوکلئون‌ها را در کنار هم نگه می‌دارد.

جملاتی از کاربرد کلمه نیروی هسته‌ای

نیروی الکترومغناطیسی یکی از چهار نیروهای بنیادی طبیعت است. نیروی الکترومغناطیس توصیف‌گر بیشتر پدیده‌هایی است (به جز گرانش) که در زندگی روزمره اتفاق می‌افتد. الکترومغناطیس همچنین نیرویی است که الکترون‌ها و پروتون‌ها را در داخل اتم‌ها پیش هم نگه می‌دارد. این نیرو در انرژی‌های بسیار بالا، با نیروی هسته‌ای قوی متحد می‌شود که با نام نیروی الکترو قوی شناخته می‌شود.