نگارگر

قلم از دست تو نگارگری است که سرش روی دولت آراید

چو صورتی که نگارد بهین نگارگری به صد هزار تکلف به خامه بر دیوار

نسیم بر تن زرین او نگارگرست به روز بر سر مشکین او شب تارست

در نگارگری ایرانی نور منتشر است و در جهانی به دور از سایه‌ها، طبیعت پردازی و سایه پردازی نمی‌شود. برای خلق پرسپکتیو جوی می‌توان از ارزش بصری استفاده کرد.

پرویز اسکندرپور خرمی (زاده ۱۳۳۸ – درگذشته ۲ آبان ۱۳۹۹) نگارگر اهل ایران بود.

مگر نگارگر چین شده است باد بهار کز او بنفش و نگار است بوستان چو بهار

به‌ گفتهٔ سیمو پارپولا استاد آشورشناسی، این مهر ظهور آناهیتا به شاه را نشان می‌دهد. این مهر که احتمالاً توسط هنرمندی یونانی در حاشیه دریای سیاه ساخته شده‌است. هر چند لباس و تاج آن ایرانی است اما سایر جزئیات نسخه‌ای از کارهای قدیمی تر دارد که سابقه چندین قرنی در آشور دارد. سنت چنین نگارگری‌هایی معمولاً سنتی طولانی در آشور داشته‌است و ظهور ایشتار سوار بر شیر بر شاه و یکی از خاندان سلطنتی را نشان می‌دهد. اهمیت این نشان از این جهت است که نمونه‌ای از تلفیق فرهنگ‌های گوناگون و همچنین نمونه‌ای از چگونگی انتقال اعتقادات و فرهنگ‌ها از یک تمدن به تمدنی دیگر است.

چو جامعهٔ نگارگر شود هوا نقط زر شود بر او نقای او

باد صبا نگارگر بوستان شدست در بوستان چگونه توان بود بی‌نگار

در آینه ببایدمان هر دو بنگرید چونانکه درنگاشته خود نگارگر

بنگار کار خلق به کلک نگارگر در صُفّه ی مُنَقّش و ایوان پُرنگار

در نقاشی آغاز مکتب نگارگری اصفهان منتسب به اواخر سال ۹۹۷ قمری است.

نام او به همراه نگارگران نامی معاصر ایران چون محمود فرشچیان، مجید مهرگان، اردشیر مجرد تاکستانی، محمدباقر آقامیری در فهرست گنجینه زنده بشری یونسکو درج شد.

نگارگر فلک جادوی بهار آرای بهاری آورد اینک چو صد هزار نگار

وهم آینهٔ خلق به زنگارگرفته‌ست گر چشم‌گشایی مژه‌ات پیش نظر نیست