نکته دانی

مرادی خسرو ملک معانی سرافراز سریر نکته دانی

شاید که خرد خرد به جانی این نکته که گفته نکته دانی

شد جامی ازان دهان و عارض صاحب نظری و نکته دانی

جز معرفتش دلا فرو شوی چون نور کتاب نکته دانی

زبان داننده ی هر بی زبانی سخن سازنده ی هر نکته دانی

لبم خامش، زبانم بی زبانی کدامم دل، کدامم نکته دانی؟

بقول دیگران این نکته دانی بیا برگو که عمر رفته دانی

با دوست همنشینیم و ز هجر او دلم خون تا سر این بگوید کویار نکته دانی

دل آیینه از تسخیر طوطی آب می گردد نه آسان است صید خویش کردن نکته دانی را

ز جامی دور باشد نکته رانی چنین کز نکته دانی دور مانده ست