نوشنده

دو کودک مرا بود نوشنده شیر یکی را زمن برد نخجیر گیر

قسمتی راست کردمش به سه دور تا به‌‎نوشنده‌‎بر نباشد جور

دل نوشنده از آن افتد در حیرت که حقیقت بود این با معنی با صورت

توئی آئینه حسن جمالم توئی نوشنده بزم وصالم

می وحی و خمش عقل کل پر ز و غدیر از بوی گل بخشنده سلطان رسل نوشنده شاه اولیا