نوشتاری

ادبیات مازندرانی یا ادبیات تبری به مجموعه‌ای از آثار نوشتاری و روایات شفاهی به زبان مازندرانی (تبری) گفته می‌شود.

حالت نوشتاری این زبان از شماری نقطه (.) و خط تیره (-) ساخته می‌شود.

همچنین از سنگ‌نوشته‌ای که در آن خط نوشتاری به کار رفته‌است و مربوط به ۳۲۰۰ پیش از میلاد است می‌توان نتیجه گرفت که مردمان تمدن جیرفت ایران اولین مخترعان خط بوده‌اند. تا پیش از این پنداشته می‌شد سومریان مخترع خط بوده‌اند. اما با کاوشی که در نوامبر سال ۲۰۰۷ انجام شد، این تصور دگرگون شد.

قبل از ورود کانجی از چین به ژاپن، ژاپن فاقد سیستم نوشتاری بود. اعتقاد بر این است که شخصیت‌های چینی در ابتدای قرن پنجم و توسط مهاجران کره و چین به ژاپن آمده‌اند. متون اولیه ژاپنی ابتدا از الگوی چینی پیروی می‌کردند.

مدرک یا سند عبارت است از اطلاعات ثبت شده، اعم از نوشتاری، دیداری، شنیداری که به وسیله اشخاص حقیقی یا حقوقی ایجاد شده و دارای ارزش نگهداری باشد. بنا به تعریف قانون مدنی ماده ۱۲۸۴، «نوشته‌ای است که در مقام دعوی و دفاع قابل استناد باشد.» هر سندی نوشته‌است، اما هر نوشته‌ای سند نیست؛ همچنانکه ماده ۱۲۸۵ قانون مدنی، شهادت نامه را سند ندانسته‌است.