نمک زار

سینه ریش دردمندان را شد نمک زار لعل او مرهم

گر چشمه کوثر به بهشتست عجب نیست او را بنمک زار عجب ماء معین است

خط محاسن لقب از آن نمکین شکر یافت سگ بلی پاک شود چون به نمک زار آید

چون سگ که اوفتد به نمک زار، دور نیست نفس پلید پاک شود گر بشور عشق

کسی کاندر نمک زار اوفتد گم گردد اندروی من این دریای پرشور از نمک کمتر نمی‌دانم

نسزد تشنه همی عمر بسر بردن بامیدی که نمک زار شود کوثر

ما را چو زخود ساخت ز ما هیچ نماند مانند سگی که در نمک زار افتاد