نمونش

دگر گنج را در زمین کرد جای نمونش نگهداشت با رهنمای

اجازت گر بود آرم برونش بدین اندیشه کردم رهنمونش

همه خورشید بینی در درونش حقیقت عقل کلی رهنمونش

خبر داد آتش از راز درونش به کوثر گشت آتش رهنمونش

گفت تا باشد از نمونش رای گفتن از ما و ساختن ز خدای

رهنمونش کرد خود بر قتل خویش پس بیفکندش سر تسلیم پیش

به کوهی کرد خسرو رهنمونش که خواند هر کس اکنون بیستونش

کسی دیدست رویت در درونش که هم تو کردهٔ مر رهنمونش

نمودی مینمودم در درونش در اینجا گاه کردم رهنمونش

بوقتی سرّ کل بیند درونش که مر منصور آید رهنمونش