نمایش کرامات
معنی کلمه نمایش کرامات در دانشنامه عمومی
نمایش کرامات از قدیمی ترین انواع نمایشنامه در اروپا است. این نوع نمایش در کلیساها و ابتدائاً برای مقاصد آموزش داستان های انجیل به شاگردان آغاز شد. بعدها رفته رفته عناصر عامیانه نیز به آن ها افزوده شد. به مرور در این گونه نمایش ها، اصناف و پیشه های مختلف هر یک بخشی از داستان های انجیل را برعهده گرفته و نمایش کرامات ویژه آن را اجرا می کردند.
گسترش اجرای نمایش کرامات در سده پانزدهم میلادی به اوج خود رسید. اجرای کامل یک رشته داستان به هم پیوسته از کتاب مقدس ممکن بود ۲۰ ساعت به درازا بینجامد و بنابراین طی چند روز اجرا می شد.
در اوایل قرن پنجم تابلوهای زنده به خدمات مقدس معرفی شدند. نمایشنامه ها به عنوان ترانه های ساده، از تزیینات شفاهی متون عبادی سرچشمه می گرفتند و به تدریج پیچیده تر می شدند. در اوایل، شعارهایی از سرویس روز به دیالوگ نثر اضافه شد. با افزایش محبوبیت این نمایش های مذهبی، اشکال بومی پدیدار شد، زیرا شرکت های مسافرتی بازیگران و تولیدات تئاتری که توسط جوامع محلی سازماندهی شده بودند در قرون وسطی متأخر رایج تر شدند.
به دنبال چه کسی هستید؟ ( به لاتین ) شناخته شده ترین شکل اولیه درام ها، یک گفت وگوی مذهبی نمایشی بین فرشته مقبره مسیح و زنانی است که بدن او را می جویند. این اشکال ابتدایی بعدها با دیالوگ و کنش نمایشی شرح داده شدند. در نهایت نمایش ها از کلیسا به فضای بیرونی - حیاط کلیسا و بازار عمومی - منتقل شدند. این اجراهای اولیه به زبان لاتین اجرا می شدند و قبل از آن یک پیش گفتار بومی که توسط یک منادی که خلاصه ای از وقایع را ارائه می کرد، بیان می کرد. نویسندگان و کارگردانان اولین نمایشنامه ها احتمالا راهبان بوده اند. نمایش مذهبی از حدود قرن نهم تا شانزدهم رونق گرفت.
در سال ۱۲۱۰ ، به دلیل مشکوک شدن به محبوبیت فزاینده نمایشنامه های معجزه آسا، پاپ اینوسنتس سوم فرمانی از پاپ صادر کرد تا روحانیون را از بازی در صحنه عمومی دعوت کند. این امر باعث شد که سازمان نمایش ها به اصناف شهر منتقل شود و پس از آن تغییرات متعددی به وجود آمد. متون بومی جایگزین لاتین شدند و قطعات غیرکتاب مقدسی به همراه صحنه های کمیک اضافه شدند، برای مثال در دومین مورد از چوپانان چرخه ویکفیلد. بازیگری و شخصیت پردازی مفصل تر شد.
معنی کلمه نمایش کرامات در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه نمایش کرامات
تنها نوشته‌های مذهبی منتشر شده‌ای که توسط روحانیون به‌وجود نیامدند، نمایش کرامات بودند؛ این تئاتر مذهبی که از صحنه‌های متوالی کتاب مقدس تشکیل می‌شد، توسط گروه‌های آماتور اجرا می‌شد. متن این نمایشنامه‌ها اغلب توسط اصناف محلی کنترل می‌شدند و تئاتر به‌طور منظم در روزهای یکشنبه و اعیاد اجرا می‌شد که گاه کلِّ روز تا پاسی از شب طول می‌کشید.