نمام

جام نمام ز نقل لب تو، نقلی کرد راز سر بسته خم، در دهن عام افتاد

یکیست همدم ساز تو، دیگران غماز یکیست محرم راز تو، دیگران نمام

توبه کردندی اگر دریافتندی مجلسش هم مه از نمامی و هم زهره از خنیاگری

و حد دروغ در آن زمانه آن بودی که اگر نمامی کسی را در بلایی افگندی چون افترای او اندر‌‌آن ظاهر گشتی همان عقوبت که متهم مظلوم را خواستندی کرد در حق آن کذاب لئیم تقدیم افتادی.

بادم به نظم و نثر و نه نمامم مشکم به خلق و جود و نه غمازم

دگر خشم و رشک است و ننگ است و کین چو نمام و دوروی و ناپاک دین

یکی صافی دل و مسعود و ستار یکی بد اعتقاد و شوم و نمام

دگر دیو نمام کو جز دروغ نداند نراند سخن با فروغ

زحل نحس نداری تو و مریخ سفیه ماه نمام نداری تو و مهر غماز

نه بجز ماه درین دور دگر کس نمام نه بجز مشک درین عهد دگر کس غماز