نقش بستن

تا ابد نقش است بر رخسار عالم بخت تو نقش بستندی جز این خوشتر از این گر داشتند

چو جسم نازکت را نقش بستند، ز عکس نقش او جان آفریدند

چونقاشان لطیفش نقش بستند قلم بر نقش حُسن او شکستند

کرده به جلوه کردنش باد مسیح مریمی کرده به نقش بستنش نار خلیل آزری

بهار صد چمن را درشکستند که یک شاخ گل این جا نقش بستند

خاک شد امید پیش از نقش بستنهای ما شعله تا ننشست داغ از هیچ جایی برنخاست