نقار

افسوس که اطراف گلت خار گرفت زاغ آمد و لاله را بمنقار گرفت

این دایناسور گیاهخوار بود چهارپایی، با بدن گسترده و قوی. جمجمه ای پهن و کوچک داشت، دو شاخ از پشت سر به سمت عقب نشان می‌داد و دو شاخ زیر این شاخ‌ها که به عقب و پایین اشاره می‌شدند. سوراخ‌های بینی آنها به جای اینکه به جلو باشد به صورت پهلو قرار دارند. قسمت جلوی فکها منقاری پوشانده شده بود و ردیف‌هایی از دندانهای کوچک برگ شکل دورتر در پشت آن قرار داشتند. روی آن با صفحات زره پوش یا استئودرم پوشیده شده بود و حلقه‌های نیمه استخوانی گردن را می‌پوشاند و یک زائده چوب شکل بزرگ انتهای دم آن وجود داشت. استخوان‌های جمجمه و سایر قسمت‌های بدن ذوب شده و قدرت آنها را افزایش می‌دهد.

نسبت به مرغابی سرسبز، در اندازه کوچک‌تر، منقار خیلی کوچک، سر گردتر، دم نوک‌تیز و پر و بال قهوه‌ای مایل به خرمایی است.

از شرم ناله ام که دل از کار می برد بلبل به زیر پر سر منقار می برد

گرفت شهپر سیمرغ نصرت از منقار چو باز چتر رفیعش ره شکار گرفت

می ننوشد هر میی مست دردی خوار ما خور ز دست شه خورد مرغ خوش منقار ما

دوات غنچه او جوشه گل قلمدانش بود منقار بلبل

ز ناله چند خجالت‌کشم‌؟ قفس تنگ است به بال بسته چه سازد گشاد منقارم

فقر مرغیست در نشیمن غیب دو جهانرا گرفته در منقار

ز ناله بلبلم آسوده است و می‌ترسم دل دو نیم دهد باز یاد منقارش

من چه دانم که قال و حال چه باشد، من چه دانم که نقار و غبار از چه خیزد، من چه شناسم که مشاهده و مجاهده را معنی چیست و من چه دانم که شاهد و سماع را وجه رخصت از کیست.

خرد بخامۀ تو از سر تعجّب گفت چه طوطیی که سراپای پای و منقاری؟