نفس کش

فضای شهر مقام نفس کشیدن نیست چو گرد باد نفس راست در بیابان کن

به افسون باز نتوان رستن از عشق نشاید مشعل صبح از نفس کشت

فضای چرخ مقام نفس کشیدن نیست نفس چگونه کند راست در حباب هوا؟

یاقوت نفس کشتم زان گوهر شریفت کازاد کرد چون عقل از چرخ لاژوردم

بگذرد در یک نفس کشتی ز دریای محیط گر نگارد صورتش را ناخدا بر بادبان

نفس کشت و همه لیلی شد از آن رو مجنون در صف عشق زعشاق گرو برد و سبق

گاو کشتن کار قصابان بود نفس کشتن همت سلمان بود

گر بکشتم من عوانی را به سهو نه برای نفس کشتم نه به لهو

ز کدورت من و ما پُرم غم بار دل به که بشمرم ستم است سنگ ترازویی که نفس کشد ز گرانی‌ام

ترا که پنبه گوش شعور سیماب است نفس کشیدن محشر فسانه خواب است