نفث

انوح بنفثه المصدور حزنا و حالی قدیحل عن اتصال

و عن جبیر بن مطعم قال: رأیت رسول اللَّه (ص) یصلّی فقال: اللَّه اکبر کبیرا و الحمد للَّه کثیرا و سبحان اللَّه بکرة و اصیلا، اعوذ باللّه من الشیطان الرّجیم، من نفخه و نفثه و همزه، قال ابن مسعود: نفخه الکبر و نفثه الشعر و همزه الجنون.

وَ ما کانَ لِبَشَرٍ أَنْ یُکَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْیاً، سبب نزول این آیت آن بود که: جهودان گفتند: ای محمد تو دعوی نبوت میکنی، می‌گویی پیغامبرم و فرستاده اللَّه بخلق، هیچ با اللَّه سخن گویی و در وی نگری چنان که موسی باللّه سخن گفت و در اللَّه مینگریست؟ و تا ترا با اللَّه این کلام و این نظر نبود، چنان که موسی را بود با او، ما بتو ایمان نیاریم. مصطفی (ص) فرمود: لم ینظر موسی الی اللَّه، حدیث نظر مکنید در حق موسی، که موسی اللَّه را ندید، سخن شنید و لکن گوینده را ندید. رب العالمین بر وفق این سخن وی، این آیت فرستاد: قوله تعالی: وَ ما کانَ لِبَشَرٍ، هرگز هیچ بشر را نبود پیش از تو ای محمد که اللَّه با وی سخن گفتی مگر از سه گونه: اما وحیا یوحی الیه او فی المنام او بالهام، و رؤیا الانبیاء وحی. یک وجه آنست که با نمودن در خواب یا افکندن در دل، و بیشترین وحی پیغامبران پیش از مصطفی (ص) از این دو وجه بوده، یا الهام یا رؤیا. گفته‌اند، که داود (ع) بالهام حق جل جلاله زبور بدانست تا از حفظ بنوشت، اما پیغمبران مرسل که سیصد و سیزده‌اند ایشان فرشته‌ای را دیدند، یا آواز فرشته شنیدند، یا کلام حق از پس پرده شنیدند. و روی ان النبی (ص) قال: من الانبیاء من یسمع الصوت فیکون بذلک نبیا و منهم من ینفث فی اذنه و قلبه فیکون بذلک نبیا و انّ جبرئیل، یأتینی فیکلمنی کما یکلم احدکم صاحبه.

اگر چه سحر نمایست نفثۀ طبعم هنوز بر سر کارست عقدۀ حرمان

صائن الدین در رساله نفثه المصدور اول و رساله اعتقادات که خطاب به شاهرخ تیموری نوشته‌است، کوشید این اتهامات را از خود دور سازد. در سال (۸۳۰ق) سوء قصدی به جان شاهرخ واقع شد به همین جهت عده زیادی تبعید و شکنجه شدند که ابن ترکه نیز در شمار آنان بود. وی شرح این رنج و پریشانیها را در نفثه المصدور دومبرای بایسنقر میرزا نوشت و مدتی بعد از آن در هرات درگذشت.

ولیک دست حوادث چنان گلو گیرست که هست دم زدنم جمله نفثه مصدور

روی عن رجل من اهل بیت رسول اللَّه (ص) قال: قام رسول اللَّه الی صلاة اللّیل فهلّل ثلاثا فکبّر ثلاثا و قال اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم من همزه و نفثه و نفخه، قال: فسألته من الغد عن همزه، فقال: هو الموتة، قلت ما الموتة؟ قال الموتة اخذ الشیطان للانسان یشیر به الی ان یفعل فعلا یحدث عنده الجنون، و سألته عن نفثه، فقال: انه الشعر، و عن نفخه، فقال انّه الکبر.

حبذا احسان مولی عاد روحا اذ نفث ناولتها شربه صفی لها احوالها

روی عن النبی صلّی اللَّه علیه و آله و سلم قال «من الانبیاء من یسمع الصوت فیکون بذاک نبیا، و کان منهم من ینفث فی اذنه و قلبه فیکون بذلک نبیا، و ان جبریل ع یأتینی فیکلّمنی کما یکلم احدکم صاحبه»

پیش از انهای نفثة المصدور برسان بندگی بدربانش

معجزات نفثۀ او چون قلم را جان دهد عقل گوید آن زمان سبحان من یحیی العظام