نعمان

ابراهیم بن علی نعمانی با لقب برهان‌الدین (۱۴۲۵–۱۴۹۲م) (نسب: ابراهیم بن علی بن احمد بن برکه) فقیه شافعی و محدث مصری در سدهٔ نهم هجری/پانزدهم میلادی بود که به شعر نیز پرداخت. آثاری در شرح‌نویسی و نظم و گردآوری حدیث دارد. از خاصان متوکل پیش از استقرار در خلافتش شمرده می‌شود. سپس به عنوان قاری حدیث نزد او در ماه‌های رمضان انتخاب شد. زاویهٔ نعمانیه را بر ساحل نیل بنیان نهاد که باشگاه دانشمندان بود.

ای ترا یزدان از آن خوان داده نعمت کز شرف ذله پروردان آن خوانند نعمان وز فر

اگر ز داغ دل عاشقان نشان جویی برو به باغ و ببین لاله‌های نعمان را

الا تا در مه کانون نروید سبزه در صحرا الا تا در مه نیسان بروید لاله نعمان

کتاب الغیبة اثر محمّد بن ابراهیم بن جعفر معروف به نعمانی است. این کتاب یک از قدیمی‌ترین کتاب پیرامون امام دوازدهم شیعیان و مسائل مربوط به ظهور می‌باشد که در سال ۳۴۲ هجری قمری در اوایل غیبت کبری به تألیف درآمد.

می کشند اول به محشر منعمان را در حساب تا چرا عیش جهان بیرون ز قسمت برده اند

در ۷ دی ۱۳۹۴ شهر رمادی آزاد شد. پس از گردِهم آییِ نیروهای دولتیِ عراق و هجوم به رمادی برای بازپس گیریِ آن، رویترز از سویِ صباح النعمانی اعلام کرد، ارتش و نیروهای دولتی؛ کنترلِ یکی از مناطقِ مهمِ دولتی در رمادی را بدست گرفته‌است. تسلط نیروهای دولتی بر این مجتمع بدین معنی است که گروه داعش در رمادی مرکز استان الانبار شکست خورده‌اند.

نعمان بن موسی حیری گوید ذوالنّون مصری را دیدم دو مرد با یکدیگر خصومت کرده بودند یکی لشگری و یکی رعیّت این رعیّت، یکی بر روی این مرد سلطانی زد دندان او بشکست لشگری اندرین مرد آویخت و گفت میان من و تو امیر، انصاف دهد، خواستند که بدر امیر روند ذوالنّون ایشانرا بخواند و آن دندان از دست آن مرد بستد و بآب دهن خویش تر کرد و باز جای خویش نهاد و لب بجنبانید و در ساعت درست شد آن مرد لشگری متحیّر بماند، زبان گرد دهان برمی آورد دندانهاء خویش راست دید چنانک بود.

*و از تقریب هشت کس حذر واجب است: اول آنکه نعمت منعمان را سبک دارد و کفران آن سبک دست دهد. و دوم آنکه بی موجبی در خشم شود. سوم آنکه بعمر دراز مغرور باشد و خود را از رعایت حقوق بی نیاز پندارد. چهارم آنکه راه قطیعت و غدر پیش او گشاده و سهل نماید. و پنجم آنکه بنای کارهای خود برعداوت نهد و نه بر راستی و دیانت. و ششم آنکه در ابواب سهو رشته با خویشتن فراخ گیرد و قبله دل هوا را سازد. و هفتم آنکه بی سببی در مردمان بدگمان گردد و بی دلیل روشن اهل ثقت را متهم گرداند. هشتم آنکه بقلت حیا مذکور باشد و بشوخی و وقاحت مشهور.

دختر خود به تو شه دادم زیرا که تویی مصطفا سیرت و حیدر دل و نعمان مذهب

به فعل بندهٔ یزدان نه‌ای به نامی تو خدای را تو چنانی که لاله نعمان را

دانی به چه می‌ماند ارکان دمن را از لاله نعمانی تر کان یمن را

قیس با اوس از چه روی خویشی داشت و سحبان را با نعمان از چه سبب پیوند، نادانستن این جمله چه نقص تقاضا کند و جهل بدین علم چه خسران واجب آرد گیر که این علم دستگیر است و نادانستن آن سهو و تقصیر