نضرت

و هوائه ربیع نضرت به جنان و جنانه محیط و جنانه جنانی

کدام پیک همایون رساند از خواجو بحضرتی که بنضرت بود بهشت برین

هوا ز نکهت بویندگان او تبّت زمین ز نضرت بینندگان او فرخار

با همه نضرت و سیرابی گلهای بهشت شاخ خضرای دمن تحفه برضوان که برد

باقی عمر در آن حضرت بانضرت گذرانم و نص محیای محیاکم و مماتی مماتکم برخوانم، چون بر منوال این عزیمت در مهد منازل بخفتم و خاک مراحل بدیده برفتم.

پس فرمود: بدانید که خاطر مرا به جانب این فرزند، نظری عظیم و التفاتی تمام است و تا این غایت منتظر می بودم که در ریاض طبع او نهالی از عقل به ثمره علم رسد یا در چمن دل او خضرتی و نضرتی ظاهر شود که به سمت علم موسوم و مذکور گردد.