معنی کلمه نشکرده در لغت نامه دهخدا
به نشکرده ببرید زن را گلو
تفو بر چنان ناشکیبا تفو.بوشکور.کفشگر... نشکرده برداشت. ( کلیله و دمنه ).
گمان برم که به وراقی و به جلدگری
ز کلک و گهزن و سنگ تراش و نشکرده
تراش کرده بوی آرزوی زر دو هزار
درست و نیمه برون از قراضه و خرده.سوزنی. || نیشتر حجام. ( یادداشت مؤلف ) :
امروز بامداد مرا ترسا
بگشود باسلیق به نشکرده.کسائی.
نشکرده. [ ن َ ش ِ ک َ دَ / دَ / ن َ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) ناشکرده. مقابل شکرده. رجوع به شکرده شود.