نرگال
معنی کلمه نرگال در لغت نامه دهخدا

نرگال

معنی کلمه نرگال در لغت نامه دهخدا

نرگال. [ ن ِ ] ( اِخ ) سیاره مریخ و به عقیده بابلی ها رب النوع جنگ ، طاعون و جهنم بود. ( ایران باستان ص 189 ).

معنی کلمه نرگال در دانشنامه عمومی

نرگال ( سومری: 𒀭𒄊𒀕𒃲 dKIŠ. UNU یا dGÌR. UNU. GAL؛ الگو:Hebrew name؛ آرامی: ܢܸܪܓܲܠ؛ لاتین: Nirgal ) خدایی بین النهرینی بود که پرستش او در تمامی دوره های تاریخ بین النهرین از زمان دوره آغازین دودمانی تا امپراتوری بابل نو رایج بود؛ اسنادی نیز به دست آمده که نشانگر باقی ماندن آیین او در دوره امپراتوری هخامنشی است.
به گفته آلهنا گادوتی، این ایده که ارشکیگال قرار بوده با همسرش پادشاهی بر جهان مردگان را اشتراک گذارد از قطعه ای به بابلی باستان، بیلگمس و جهان زیرین، شناخته شده است. در این متن، آنو و انلیل جهان زیرین را «به عنوان جهیزیه، سهم او از ارث پدری، به او می دهند که تا زمان ازدواجش در اختیارش باشد».

معنی کلمه نرگال در دانشنامه آزاد فارسی

نِرگال (Nergal)
در اساطیر آشور و بابِل، خدای جنگ و شکار، همتای جلوه های نامطلوب خورشید همچون طاعون و آتش سوزی. به اتفاق همسرش اِرسکیگال/معشوق مرگ فرمانروای جهان مردگان نیز بود؛ او را به هیئت شیری بالدار نشان داده اند که چهارده دیو ملازمان او بودند. نرگال را با سیارۀ مریخ/بهرام نیز همانند می دانستند. در بخش مرکزی بابل، خدای کوتا بود.

معنی کلمه نرگال در ویکی واژه

نام اسطوره اکدی-سومری که شوگال خدای آن بود.
در اساطیر سومر و اکد نرگال پادشاه جهان زیرخاکی یعنی جهان مردگان است و خدای مرگ و جنگ، شیر حیوان توتمی بود.

جملاتی از کاربرد کلمه نرگال

الهه ای که آلال از او فرمان می‌برد آلات نام داشت و همسر نرگال، خدای جنگ و خواهر عشتروت بود.