نره

گفت کای دب جهول نره‌خر چند لاف آدمی وگر و فر

به هنرها بکرده ای دعوی به اثرها نموده ای برهان

دلیل سود ندارد تو را دلیل منم چو بی‌منی نرهی گر دلیل لان داری

دل به دریا زدن از چشم تر آموخته‌ام چه هنرها که ز فیض نظر آموخته‌ام

چه با اژدها و چه با نره دیو چه با شیر و دیو و چه با گرد نیو

چو دهقان که در دشت سازد درو بریده سر نره دیوان گو

از برون گر زبان خموش کنند نرهی از درون که جوش کنند

مرا داد یزدان همه هرچه گفت که با این هنرها خرد باد جفت

گر چه سوسن شود اجزاء تنش جمله زبان از هنرهات یکی گفته نیاید ز هزار

هنرها گهرهای پاک وجودند تو یکروز بحری و یکروز کانی