نجوم

روی زمین ز فر تو زینت‌پذیر باد چونان که از نجوم و ز شمس و قمر فلک

شبنم خوی بر گلش بر شفق آمد نجوم نی شفق و نی نجوم خون دل و اشک من

کای ضمیرت با بر گوهر بار برده تاب نجوم و آب بحار

همچنین این ترجمه از کتاب سدهانت که کتاب نجوم هندی نیز بود راه را برای کشفیات نجومی دیگر دانشمندان مسلمان باز کرد.

سپه گردان از کارزار او خیره نجوم تابان اندر حسام او حیران

تو به علم نجوم فخر کنی گویی این اصل علمها آمد

گویند که آموخته از فن نجومی نی نی که نجوم از تو بیاموخته فن را

نجوم را ز تبدّل تو کرده ای ایمن سپهر را ز تغیّر تو داده ای زنهار

صحن لشکر گاهشان چرخ و نجوم هیات خرگاهشان رکن و مقام

شکست در صف دشمن فتد چو خیل نجوم تو چون بلند کنی همچو صبح، تیغ دودم

چنان نجوم فروزان که با فروغ سها ز نور خویش خجل بود شمع در محفل