مینارد

تام استیر، و مارک زاکربرگ پل کلبنیکوف، رکسان گی و جویس مینارد; بنو سی. اشمیت جونیور; دیوید ممفورد، و لوید شپلی، ; پال رومر، و دنیل دنت از جمله دیگر فارغ التحصیلانند.

به گفته جان مینارد کینز، ادغام کامل اخلاق و اقتصاد منوط به نرخ توسعه اقتصادی است. اقتصاددانان از طریق ادغام اخلاق فایده گرایانه و نهادگرایی توانسته‌اند ترجیحات کارگزاران را با تکیه بر فرضیه «انسان اقتصادی» جمع‌آوری کنند. کینز با نگاه کل گرایانه خود به اقتصاد جهانی، از دیدگاه اتم گرایانه اقتصاد نئوکلاسیک دور شد، زیرا «کل با مجموع اجزای آن برابر نیست … این فرضیات که یک پیوستار یکنواخت و همگن است برآورده نمی‌شوند.» این ایده وجود یک اقتصاد غیراخلاقی هنگامی که اقتصاد زیر اشتغال کامل است را تأیید کرد. در این راستا، کینز هزینه‌های تولیدی را به عنوان مکانیزمی برای بازگشت اقتصاد به اشتغال کامل پیشنهاد کرد. دولتی که در آن جامعه ای اخلاقی نیز وجود داشته باشد

در این ارتباط، کافی است به این مطلب اشاره شود که بیشتر اقتصاددانان مهم و برجستهٔ صد سال گذشته، ریاضی‌دان بوده‌اند. آلفرد مارشال، ویلیام استانی جونز، نات ویکسل و جان مینارد کینز از جملهٔ این اقتصاددانان هستند. در حالی که اقتصاددانان دیگری نیز وجود دارند که علم اقتصاد را در تحلیل‌های خود با منطق آمیخته‌اند. از جمله می‌توان به جان استوارت میل و ری هارود اشاره کرد.

شنیده ام ز کسان سرو میوه مینارد تو سرو قد ز چه رو میوه نیشکرداری