مشکل

مشکل که گشاید گره از کار دلم بخت تا شانه خم زلف نگارم نگشاید

عاشق برد از بخت به دیوان که فریاد؟ بگسستن دل مشکل و امّید وفا هیچ

دلم را نرم کردن هست مشکل که بستم دل به سنگ و سنگ بر دل

به کار مشکل خود یاری از یاری نمی‌بینم چنان یاری کز او آسان شود کاری نمی‌بینم

روی زمین ز گریه ی من گر شمر شود مشکل که ز اشک من کف پای تو تر شود

باز میخواهد که گردد مهربان با ما ولی چرخ بد مهر از حسد مشکل که ترک کین کند

می‌توان بر خود گوارا کرد مرگ تلخ را زندگانی را به خود هموار کردن مشکل است

کاریست فتاده در میان بس مشکل تا خود چه کند بخت و که را باز آید

آفرین ای عشق مقبل آفت غم راحت دل از تو آسان هرچه مشکل وز تو زیبا هرچه منکر

ز بس به راه تو دل بر سر دل افتاده است گذشتن از سر کوی تو مشکل افتاده است